تعدادی از آثار ون گوگ

تصویر نایاب ، کارگاه کوچک نقاشی وینسنت ونگوگ در پشت خانه پدرش در روستایی در نونن در سال ۱۸۸۴تعدادی از آثار وینسنت ون گوگ به تفکیک سال خلق آنهاوینسنت ونگوگ دو ماه آخر زندگی خود را در این اتاق ساکن بود انتون ماو، شوهر دختر خاله وینسنت ون گوگ از چپ به راست : ماتیس _ دالی_ مونک _ ون گوگ_ پیکاسو _ کالو_ مودیلیانی _ ماگریت_ دگا

فیلمی سه بعدی از آثار ونسان ونگوگ

Shirazart.blog.ir

دریافت
مدت زمان: 3 دقیقه 5 ثانیه 

تابلوی نقاشی " سیب زمینی خورها" اثر ون گوگ

درباره این اثر تنها می توان سکوت کرد .زیبا تر از خود ون گوگ نمی توان گفت که می گوید " من تلاشم را کرده ام که تاکید کنم ، این آدمهایی که در نور چراغ مشغول خوردن سیب زمینی هستند ، با همان دستانی که در ظرفها قرار دارد ، زمین را کنده اند و بنابراین ، این تابلو از کار سخت و اینکه چگونه غذایشان را به دست می آورند سخن می گوید" ......آری ون گوگ حق دارد ، این تابلو با آدم سخن می گوید . نورانیت و انرژی خاصی در پس چهره های زشت و زمخت کارگران موج می زند .ون گوگ به زیبایی هر چه تمام تر برشی از یک زندگی ساده و بی آلایش را به رخ انسان هایی می کشدکه در منجلاب سرمایه داری غرق شده اند .اینجا حتی خانه و اهل خانه هم بخشی از طبیعت اند. چهره ها شباهت عجیبی با سیب زمینی ها دارند ، رنگ های آبی تیره ، سبز و قهوه ای فضای داخل اتاق را به طبیعت سرد و خشن بیرون پیوند می دهد . رنگ تیره چهره ها، مدل دست ها ، سختی کار و تغذیه همیشگی سیب زمینی را القا می کند .بواقع شاید ون گوگ می خواسته با زبان تصویر بگوید که اینها از وجود خودشان تغذیه می کنند و با طبیعت بیرونشان این همان شده اند .

هیچ وقت گمان نمی کردم روزی از تماشای فقر کسی لذت ببرم و این کاری بود که ون گوگ با من کرد .گویی بیننده در این نقاشی نه فقر بلکه تنها عشق می بیند و عشق ..این نقاشی ‌کاری با بیننده می کند او به احترام فقر می ایستد و محو تماشای سیب زمینی خوردن انسان های فقیر میشود ، صحنه هایی که شاید هر روز می بینیم و می گذریم اما ون گوگ تو را در جای خودت میخ کوب می کند تا دیوانه وار از خوردن سیب زمینی در یک خانه محقر لذت ببری و آرزو کنی که ای کاش تو یکی از آن سوژه ها بودی .ون گوگ در این اثر فرصتی را مهیا کرده تا فراتر از هر نظریه و گفتمانی فقر را با پاکی اخلاقی آن در آمیزد .تنها ون گوگ می توانست با زبان هنر این چنین خشونتی را به نمایش بگذارد و زیبایی فقر را به تصویر بکشد.