پیرو دلا فرانچسکا

نقاش بزرگ رنسانس ایتالیا ، یکی از اولین هنرمندانی بود که نقاشی را با قواعد علم مناظر و مرایا ( پرسپکتیو) و فرمول ها و محاسبات ریاضی در آمیخت . او به موضوع تابلو و داستانهای مذهبی توجه چندانی نداشت ، به شخصیت های برجسته اهمیت نمی داد . حتی تاثرات فردی و جنبه های دردناک و غم انگیز داستان را به کلی فراموش می کرد .در عوض به ترکیب عناصر شکلی ، به معماری فضای تابلو و به تعادل نیروها و اصول علمی پرسپکتیو توجه بیشتری نشان می داد . او نقاشی را فدای تجسم موضوع نمی کرد بلکه موضوع را بهانه ای برای ادراک و اندیشه هنری قرار می داد.