دم پرستو یا دم چلچله ای ( آخرین اثر سالوادور دالی)
دم پرستو یا دم چلچله ای ، آخرین اثر سالوادور دالی است که در سال ۱۹۸۳ میلادی خلق شد. آثار این مجموعه با الهام از تئوری فاجعه ( catastrophe theory) که در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط ریاضیدانی فرانسوی به نام رنه تام معرفی شده ، ثبت شده است .تئوری تام بر این فرض استوار بود که در پدیده هایی چهار بعدی ، هفت سطح تعادل و در نتیجه هفت ناپیوستگی ممکن است وجود داشته باشد .او این ناپیوستگی ها را فجایع مقدماتی نامید که در این نگاره ، دالی از دو دسته از آن ها با نام های " دم پرستو" و " منقار " استفاده کرده که به وضوح در این اثر قابل مشاهده هستند .ثبت سبیل منحصر به فرد دالی توسط دو سمبول انتگرال در بالا و مرکز تصویر نیز از دیگر نکات جالب توجه در این نگاره است.دالی سبیل خود را از ماجوهای قرن هفدهم مادریدی الگو گرفته بود.
در دم پرستو ، دالی به گونه ای مرگ خود را پیش بینی کرده است .درست یکسال پیش از خلق این اثر، " گالا" همسر وی از دنیا رفت در حالی که بیماری پارکینسون دالی نیز وخیم تر شده بود .فجایع دالی یک سال بعد ( سال ۱۹۸۴ میلادی) در زادگاهش ، شهر فیگوئراس ( اسپانیایی Figueras) و در جریان آتش سوزی در خانه اش که بنا به شواهدی خودکشی قلمداد شده بود ، تکمیل شد .وی در جریان این آتش سوزی به شدت آسیب دید و تا پایان عمر دست به قلم نبرد .هر آنچه از این پس انجام می دهم را به پدیده فاجعه تقدیم می کنم . اکنون دیگر مسئله تخیل ناب ، احوالات و رویاهایم یا آفرینش ناهوشیار نیست .اینک معنایی را نقاشی می کنم که یکراست از وجودم ، بیماریم( پارکینسون) و خاطره های زنده ام نشئت می گیرد .این اثر هم اکنون در موزه و نمایشگاه دائمی آثار دالی در فیگوئراس نگهداری می شود.
