نخستین ابزار ریسندگی در کجا و چگونه بدست آمد؟
نخستین ابزار ریسندگی در نزدیکی بهشهر در غار کمربند پیدا شده است که مربوط به ۷۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح است . در ناحیه سه گابی کردستان از درون تابوتهای سفالین محتوی اجساد کودکان شواهد باستان شناختی درباره ی منسوجات مربوط به هزاره ی پنجم پیش از میلاد بدست آمده است.در تپه سیلک ، آینه ای پیدا شده است که رشته هایی از کتان روی آن دیده می شود . همچنین در کهن ترین بخش شهر شوش ، سوزنی سوراخ دار یافت شده است. افزون بر آن دو سر نیزه پیدا شده که از نقوش پارچه هایی پوشیده شده بودند که متعلق به ۳۵۰۰ تا ۳۰۰۰ پیش از میلاد هستند .شاید جالب باشد که اسکندر مقدونی هنگامی که ایران را فتح کرده بود ، لباس ایرانی می پوشید .
کت و شلوار
ایرانیان نخستین کسانی بودند که کت آستین دار و شلوار می پوشیدند ، مردمان دیگر تمدن ها چون آشوریان ، بابلیان و یونانیان شلوار نمی پوشیدند ، و حتی یونانیان به ایرانیان به دلیل پوشیدن شلوار کنایه می زدند تا جایی که اسکندر علی رغم پوشیدن لباس ایرانی ، از پوشیدن شلوار امتناع کرد. علاوه بر نقش و نگارهای بدست آمده ، در آثار تاریخ نگاران یونانی چون هرودوت هم این نو آوری ایرانیان بازتاب یافته است.
در زمان اشکانیان شلوار و بالاپوش های استین دار به تن پوش مرسوم در سر تا سر خاور نزدیک تبدیل شد . که نمونه هایی از شلوار و پیراهن این دوره را می توان در تندیس فلزی سردار اشکانی در موزه ایران باستان دید.
در دوره ی ساسانیان کت کوتاه جلوبازی استفاده می شد که بلندای آن تا زیر سینه می رسید و آستین های بلندی داشت و با دکمه ی دایره ای شکل در جلوی سینه بسته می شد .گرداگرد پایین و یقه هم به نوارهای زیبایی مزین بوده است .این نوع کت ، در نقوش طاق بستان و بشقاب های نقره ای این دوره ثبت شده است .ایرانیان تا پیش از اسلام عموما از نوعی شلوار تنگ و چسبان چرمی استفاده می کردند ، که برای سوار کاری مناسب بود .پس از اسلام این نوع شلوارها به شلوارهای امروزی کردی شبیه تر شد و بالاپوش نیز جایگزین قبا شد .بنا به روایتی کت و شلوار به شکل امروزی در ایران از دوره ی صفویه رواج یافت و به خصوص پس از انقلاب مشروطه با گسترش سفر ها به اروپا ، کت و شلوار در میان مردان ایرانی مورد استقبال واقع شد.
واژه شلوار
واژه شلوار در اصل شروال بوده است که اعراب آن را سروال گفته و جمع آن را سراویل گویند .در آذری ، لری و کردی نیز شروال گفته می شود .در زبان مجاری آن را شلواری ( schalwary) و در لاتین آن را سارابارا (sarabara) گویند .در انگلیسی واژه pajama از دو واژه فارسی " پا" و " جامه" ساخته شده است .در پارسی پهلوی ، بدان شلوار گفته می شده است.
پوشش زنان در ایران باستان
بر نقوش سنگی که در ارگیلی ترکیه یافت شده است .زنی ایرانی با چادر سوار بر اسب نشان داده شده است .( ترکیه در آن دوران بخشی از ایران بوده است .) حتی از زیر برف های منطقه پازیریک روسیه ( که از آن دوران بخشی از ایران بوده است ) ، سرپوش های پارچه ای زنان هخامنشی پیدا شده است .در یکی از مهرهای سنگی هخامنشی که امروزه در موزه لوور نگهداری می شود ، یک شاهزاده هخامنشی به همراه همنشینان زنش ( ندیمه هایش) دیده می شود ، که شاهزاده چادر و همنشینان سر پوش دارند .
