تاریخ سینما
بیش از صد سال است که از تاریخ سینما می گذرد .آغاز رسمی سینما روز بیست و هشتم دسامبر سال ۱۸۹۵ ( دهم جمادی الاخر ۱۳۱۳ ) ذکر شده است . روزی که دو برادر به نامهای اگوست و لویی لومی یر ، نخستین فیلم سینمایی جهان را در شهر پاریس برای تعداد محدودی تماشاگر به نمایش در آوردند .اما سینما تاریخی بیش از یک دهه را در پیشینه خود دارد .در قرن یازدهم ( پنجم هجری) دانشمندان امکان تاباندن نور از میان یک روزنه کوچک را به نحوی که صحنه بیرونی بر روی سطح داخلی ظاهر شود ، واقعیت بخشیدند .پنج قرن بعد ، لئوناردو داوینچی ، نقاش ، ریاضی دان و ستاره شناس ایتالیایی ، نظریه موسوم به اتاق تاریک را که بعدها مبنای اختراع دوربین عکاسی و فیلمبرداری شد ، بیان کرد .در اواسط همین قرن هم وطن داوینچی به نام جیامباتیستا دلاپورتا ، موفق شد با استفاده از نظریه اتاق تاریک داوینچی چند تصویر کوتاه ارائه کند.و بالاخره در قرن بیستم ، آتانازیوس کرچر موفق شد از فانوس خیال خود بهره برداری کند .این وسیله سرگرم کننده ، پیش در آمد پیدایش پروژکتور یا نورافکن محسوب می شود .کرچر یک کشیش و دانشمند آلمانی بود و موفق شد با آیینه ها و نور شمع ، جعبه ای موسوم به فانوس بسازد جعبه موسوم به فانوس خیال کمک بگیرد .وی سپس یک عدسی به دستگاه خویش اضافه کرد تا بدین ترتیب تصاویر تابیده شده به وضوح نشان داده شوند .فانوس خیال تا آغاز قرن بیستم ، به عنوان یک وسیله سر گرمی بصری مورد استفاده عموم مردم قرار داشت و در شکلهای گوناگون ، برنامه های متنوع نمایش اسلاید را امکان پذیر می ساخت .در دهه ۱۸۵۰ میلادی ، به جای اسلاید های نقاشی ، از عکس در نمایشهای فانوس خیال استفاده می شد .
از سال ۱۸۲۴ م، زمینه های علمی و فنی اختراع سینما صورتی عینی تر و ملموس تر یافتند .در این سال مارک روژه مقاله ای تحت عنوان " قانون تداوم دید درباره اشیای متحرک" به انجمن سلطنتی لندن ارائه کرد.او در آن مقاله گفته بود که چشم انسان ، به سبب یک پدیده فیزیولوژیکی ، تصویر هر چیزی را که از مقابلش می گذرد ، تا چند لحظه پس از عبور ، در خود حفظ می کند و با بهره گیری از این پدیده می توان تصویرهای مجزا و منفرد را با سرعت از مقابل چشم عبور داد ، به طوری که هر تصویر بر خاطره تصویر قبلی منطبق شود و یک حالت تداوم بصری ایجاد کند .بدیهی است که اگر تصاویر مجزا حرکت مداومی را نشان دهند ، نمایش سریع این سلسله تصاویر ، " توهم" تصویر متحرک را در شخص بیننده ایجاد می کند .دو سال پیش از اعلام نظریه تداوم دید ، دکتر جان آیرتن پریس وسیله ای موسوم به تامتروپ یا چرخ شگفتی اختراع کرد که تا مدتها یک وسیله سر گرمی محبوب بچه ها و بزرگسالان بود .
دهه ۱۸۳۰ م ، از حیث حرکت به سوی شکل گیری رسانه سینما اهمیت بسیار دارد.در این دهه دو فرانسوی به نامهای ژوزف نیسه فورنی پس و لویی داگر گامهای مهمی در راه تکوین عکاسی برداشتند و در اولین گام موفق شدند از فرایندهایی که اجازه ضبط تصاویر عکاسی را بر روی صفحات فلزی می داد ، بهره برداری کنند .این دو عاقبت موفق به تولید داگروتیپ شدند که در واقع نوع اولیه عکس است.عکسی که بر روی یک صفحه نقره ای ، یا مسی نقره اندود ، ثبت و ضبط می شد .روش کار به این ترتیب بود که بعد از اینکه صفحه در برابر موضوع قرار داده می شد ، به مدت پنج تا پانزده دقیقه در داخل دوربین نگاه داشته می شد ، سپس صفحه را از دوربین خارج می کردند و تصویر نامریی روی آن را با استفاده از محلول جیوه ظاهر می کردند .بدین ترتیب کوششهای فورنی پس و داگر باعث پدید آمدن " عکاسی" شد .داگر نمونه های " داگروتیپ" را به مثابه اعلام تکوین عکاسی در پاریس به نمایش عمومی گذاشت . رشد و گسترش عکاسی مرحله بسیار مهمی در حرکت به سوی شکل گیری رسانه سینما بود.
*ادامه در چند روز آینه
Shirazart.blo.ir