نقوش روی سفالینه های شوش ، ۵۰۰۰ تا ۸۰۰۰ پیش از میلاد
Shirazart.blog.ir
* در پایان دوره ی طبیعت گرا ، که اختصاص بر فرهنگی شکارگر دارد ، تحولی در شکل هنر پدیدار گشت .کشاورز عصر نوسنگی دیگر به نیروهای برونی شکارگر عصر پارینه سنگی نیاز ندارد .کوچرو نیست .ساکن است .شکارچی نیست ، کشاورز است .اقتصادی بی نظم و از امروز به فردا ندارد و در عوض ، اقتصادی برنامه ریزی شده جایگزین آن شده و قادر است برای زمستانهای طولانی و سرد ، آذوقه تهیه و انبار کند و به میزان زیادی نیروهای مخرب و متخاصم طبیعی را تحت فرمان خود در آورد .در همین مرحله است که نیروی تفکر انتزاعی وی هم در شیوه ی تولید و هم در هنر شکل گرا و هندسی رشد می یابد .در این هنر نشانه هایی از نظم و تعقل به چشم می خورد و به نظر می رسد که کشاورز عصر نوسنگی بسیاری از نیرو ها را به نظم مورد نظرش در آورده است.عوامل طبیعی نظیر : آب ، کوه ، کشتزار و حیوان به انتزاعی ترین شکل خود ، در قالب هندسی ، آشکار می شوند. نقش آفرین عصر نوسنگی ، خود را در تعارض با محیط اجتماعی اش نمی بیند و همین نگرش در نقوش حساب شده و هندسی که بر روی ظروف سفالی از خود به جا گذاشته ، آشکار است.
