بازیگر " محرم" در نمایشنامه کلاسیک کیست ؟
Shirazart.blog.ir
محرم ، در نمایشنامه کلاسیک ، پیوسته بازیگری به نام" محرم،confident, confidant) دیده می شود ؛ که " قهرمان اصلی" و " قهرمانهای درجه دوم " اسرار و احساسات و نقشه های خود را با او در میان می گذارند ." محرم " شخصاً در نمایشنامه ، نقش مهمی عهده دار نیست ؛ ولی در تحول داستان تاثیر فراوانی دارد .علت وجود محرم در نمایشنامه های کلاسیک ، رعایت قوانین " وحدت سه گانه " و رعایت " اصل ادب " و احتراز از نمایش اعمال خشن و وحشیانه می باشد .
از آنجا که نمایشنامه ی " تراژدی " باید در "مکان واحدی " طی ۲۴ ساعت تمام شود ؛ شخص ثالثی که اسم او را " محرم" گذارده ایم ؛ وقایعی را که در خارج رخ داده و در تحول داستان تاثیر مستقیم دارد ؛ نقل می کند و بدین ترتیب تماشاچی را از حوادثی که در پشت پرده اتفاق افتاده مطلع می سازد .دومین دلیل وجود " محرم" در نمایشنامه های کلاسیک رعایت اصل ادب یا " Decency و Bienséance "می باشد.تماشاچی هیچوقت نباید ناظر اعمال وحشیانه و حیوانی از قبیل : خودکشی ، دوئل ، کشت و کشتار و غیره باشد و از آنجا که این اعمال ضمناً برای تحول و نتیجه نهایی داستان لازم و ضروری است ؛ " محرم" که شاهد و ناظر اعمال فوق الذکر بوده است ؛ تماشاچیان و قهرمان اصلی را در جریان آنها می گذارد ؛ به عبارت دیگر ، " محرم " چشم و دهان سومی است ؛ که نمایشنامه نویسهای کلاسیک ، برای رعایت اصول وحدت سه گانه و اصل ادب بوجود آورده اند .در کمدی از آنجا که " رعایت اصل ادب " با روح کمدی مغایر و متفاوت است ؛ بوجود محرم احتیاجی نیست و نقش محرم را تا آنجا که مربوط به پیشرفت داستان و اطلاع از تصمیمات و احساسات بازیگران است ؛ نوکرها و پیشخدمت ها انجام می دهند. در نمایشنامه های " رماتیک" نیز " محرم " بکلی حذف شده و در عوض نویسندگان از سخنی که شخص در خلوت به خود می گوید یعنی " Monologue" استفاده می کند .
