به نوشته ابن یمین ، ایرانیان باستان از پوست حیواناتی مانند گاومیش، گاو و گوسفند برای نوشتن بر روی آن استفاده می کردند .و ابن یمین در نوشته هایش بر نوشتن فرمان های داریوش بر روی چرم اشاره کرده است . بنا بر برخی روایات ، اوستا را بر دوازده هزار قطعه پوست گاو نوشته بودند .همچنین پوست نوشته هایی که در اورامان کردستان یافت شده و در موزه بریتانیا نگهداری می شود نشان دهنده استفاده از پوست برای نگارش در دوره اشکانیان است .نوشته های خواجه رشید الدین مربوط به دوران پس از حمله مغول ، نشان گر رونق تجارت چرم و پوست در ایران بوده است ، این اسناد گواه شهرت برخی شهرها مانند تبریز و شیراز در این دوره است . در دوره قاجار ، همدان مرکز مهم تولید نوعی چرم ، معروف به " چرم همدانی" بوده است که از پوست گوسفند تهیه می شد . در سال ۱۲۶۷ از جمله کارهایی که امیر کبیر به نمایشگاهی در لندن فرستاد ، پوست بود . به علاوه در این دوره صادرات پوست و چرم ، از اغلب شهر های ایران به روسیه و عثمانی و هند رونق بسیار داشت . علاوه بر همدان ، شههای تبریز و اصفهان نیز در تولید و صادرات چرم سهم به سزایی داشتند . اولین کارخانه چرم سازی ایران در سال ۱۳۰۸ شمسی در شهر تبریز بنا شد و پس از آن در همدان ، تهران و اصفهان نیز کارخانه هایی تاسیس شدند.در زیر اولین کارخانه چرم ایران ( تبریز) را میبینیم.
گر چه به دلیل گذشت سالیان دراز از دوره هخامنشی ، از بافته های آن زمان به جز چند تکه قالیچه و گلیم ، نمونه های دیگری به دست نیامده است ، اما اسناد جدید به دست آمده، حاکی از این هستند که از زمانهای باستان و شاید پیش از هخامنشیان در آسیای میانه به ویژه در سغد ، پرورش تخم نوغان انجام می گرفته است . بدین سان دیگر شکی باقی نمی ماند که به کاربران پارچه های ابریشمی ایران که گاهی در تار و پود آنها گلابتون زر و سیم نیز به کار برده می شد ( زری) ، از دید زیبایی ، لطافت، رنگ و درخشش، زبانزد یونان بودند . از آن زمان ، پارچه های ایرانی از نظر جنس ، رنگ و نرمی ، شهرت جهانی به دست آورده بود و بیشتر مردم خواستار و خریدار آنها بوده اند .به ویژه لطافت و طرح نقش های پارچه های پشمی ، ابریشمی و کتانی که به رنگ های گوناگون ، رنگرزی می شدند همه را فریفته خود می ساخته است.
در نتیجه خط و سطح زندگی تازه ای یافت. نمونه بارز در کارهای پیکاسو و براک و در طراحی لوکور بوزیه ( le corbusier) معمار و نقاش و مجسمه ساز بزرگ قرن بیستم میتوان دید.
خط در دست" براک و لوکور بوزیه" عنصر سیال است.دور از تمام سنتهای آکادمیک و قوانین آناتومی کلاسیک آزادانه گردش می کند .در این نوع طراحی ، خطوط آزاد و قوانین فضایابی و ارتباط لکه های سیاه و سفید حاکمیت دارند.
ه نام خدا
هنر تجلی روح کمال طلب و جمال جوی انسان در غالب محسوس است .
تحرک و حالت عاطفی بیش از همه در رنگ قرمز مشاهده می شود .
آبی : حالت ملایم و بی حرکت را تداعی می کند .
زرد و قرمز در اثر برجسته به نظر می رسد و آبی تو رفتگی و عمق دار جلوه می دهد .
حال اگر رنگ قرمز و آبی را با هم مخلوط کنیم ، از حالت تحرک آن کاسته می شود .
زرد در ترکیب با آبی ملایم می شود .
در صورتی که زرد با قرمز ترکیب شود ، بار عاطفی بیشترو تندتر می شود.
در این طراحی کاغذها به صورت عمودی و افقی قبل از تا شدن در امتداد درزهای الگو قرار گرفته و سپس بصورت مورب تکرار میشوند . دو نیمه از ورق با الگوی مختلف ، یکی برای بالاتنه و دیگری زرای دامن چاپ می شود .معمولا طرحها به صورت رنگین کمانی و با جزئیات چاپ می شوند .همچنین در این نوع طراحی از نقوش خاص فرهنگی استفاده می شود که در این زمینه علاقه وایبل به استفاده از نقوش پرچم کشور هاست.در طرحهای معروف وی می توان به طرحهای سیاه و سفید در پاریس ، استفاده از ماهی های کوچک نارنجی در المان نام برد .سری کارهای وایبل نخستین بار در سال ۲۰۱۳ عرضه شد که از لباس تا کیف دستی را شامل میشود.