اسپشیالیسم( فضاگرایی)
فضاگرایی ، جنبشی ایتالیایی به پیشتازی لوچیو فونتانا در سالهای نخست پس از جنگ جهانی دوم بود .
این هنرمند در پی آن بود که از هنر برای خلق محیطهای فیزیکی جدیدی استفاده کند .او اتکای سنتی هنرمندان به نقاشی و توهم عمق فضایی را کنار گذاشت . هر چند دوران فضا گرایی کوتاه بود، اما تاثیر قابل توجهی بر جنبشهای هنری بعدی شامل هنر اجرا ( پرفورمنس آرت) و هنر محیطی ( اینوایرنمنتال آرت) داشت.
فونتانا طرفدار سبک هنری جدیدی برای دوران بعد از جنگ جهانی دوم بود .او می خواست از تکنولوژی های جدید، از قبیل نور پردازی با نئون و تلویزیون، در آثار هنری استفاده کند ، چیزی که شامل اجزای بصری، صدا، حرکت، و زمان شود .به زبان عملی ، این شیوه به آثاری منجر شد که تمام فضای نمایشگاه را در بر میگرفتند؛ با دیوارهایی نقاشی شده با رنگ هایی یکدست و مملو از صدا و نور افکنهای رنگی، این شیوه پیش در آمد هنر محیطی بود.
علاوه بر این ، فونتانا سطح بوم هایش را برید و شکاف هایی ایجاد کرد .بار دیگر شیوه اوبشدت تاثیر گذار بود ، چرا که در قیاس با شیء هنری نهایی ، اهمیت بیشتری به فرایند خلق هنر می داد.( این شیوه همزمان و هم راستا با رویدادی که در آن خلق فعالانه و پر تکاپوی اثر اهمیت بیشتری پیدا کرد).
بوم های پاره شده بیانیه های بنیادینی برای دوری از سنت هنری بودند ، اما عجیب این که اغلب به سبب زیباییشان به عنوان اشیای هنری ستایش می شدند.هنرمندان مشهور این گرایش : روبرتو کریپا ، جانی دوا، لوچیو فونتانا
" نوشته استفان لیتل" 
مفهوم فضایی نام اثر بالا ، ( انتظار) ، اثر لوچیوفونتانا
فونتانا با شکافتن بوم با چاقو و رنگ نکرده رها کردن آن ، از وابستگی مرسوم‌سنت غربی به بر انگیختن حواس جسمانی انتقاد می کند .
او همچنین آنچه را که مورد انتقاد قرار داد بود در معرض دید قرار داد:
ماهیت واهی یا موهوم و فریبنده هنر غربی مبنی بر استفاده از بوم نقاشی شده به عنوان پنجره ای که از ورای آن می توان ( درون) دنیای دیگری را دید. شکاف در بوم این ماهیت واهی را با ایجاد فضایی واقعی در خود بوم متزلزل می سازد ؛ فضایی واقعی که ما حقیقتا " درون" آن را می بینیم.این عمل همچنین می کوشد توجه ما را به واقعیت مادی ای که تفکراتمان را پشتیبانی می کند ، جلب کند.
" نوشته استفان لیتل" 
