نام اثر : مهاجر بر فراز دریایی از مه ، اثر کاسپار داوید فریدریش، سبک رومانتیسم

رومانیسم(Romantisme )

به معنی بیان احساس ، دو عنصر اصلی این مکتب عاطفه و احساس است.

اصطلاحی است ادبی و هنری ، توجه و گرایش به مسائل حسی و عاطفی 

در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ بر علیه قیود کلاسیسم و مبانی فلسفی و سیاسی هنری نئوکلاسیسم در اروپا ظهور می کند .

تفاوت و شباهت نئوکلاسیسم و رومانتیسم: 

هر دو در یک دوره ظهور و پدید می آیند ولی در نوع تفکر تفاوت دارند .نئوکلاسیسم ادامه دهنده قیود و اصول کلاسیسم است و احساس دخیل نبوده ، ولی سبک رومانتیسیسم بر ضد کلاسیسم است و بر خلاف عقل گرایی به احساس می پردازد و واکنش به تمامی اصول و قیود کلاسیسم بوده است.

ویژگی ها:

۱- اهمیت دادن به فردیت و احساس هنرمند .

۲- عاطفه به خاطر عاطفه و احساس به خاطر احساس اهمیت پیدا می کند.

۳- عدم تبعیت از قوانین ثابت و پیروی از امیال ذهنی .

۴- برتر شمردن عواطف انسانی و مسائل معنوی .

۵- استفاده از هنر به عنوان وسیله ای برای تحریک احساسات.

  ادرس سایت :         shirazart.blog.ir                                                                           

هنر مفهومی

لباس زنان در دوران های مختلف تمدن ایران زمین

رنه ماگریت، سبک سورئالیسم، ۱۹۳۷ میلادی

در این نقاشی سورئال اثر رنه ماگریت حس تخیل و دنیای ماورایی به نحو ظریفی به کار رفته است.مرد در جلو آینه تصویر پشت سر خود را دارد می بیند. ماگریت از جمله معروف ترین سورآلیستهای قرن بیستم بود.

۵ مهر سالروز در گذشت نقاش معاصر عباس بلوکی فر

نقاشی قهوه خانه پدیده ای نو ظهور در تاریخ نقاشی ایرانی بود که همراه با حفظ تمامی ارزشهای منطقی هنر مذهبی و سنتی ایران ، به ضرورت نیاز و خواست مردم و به پاس احترام به باورهای مردم متولد شد .

نقاشی قهوه خانه نوعی نقاشی روایی رنگ روغنی با مضمونهای رزمی، مذهبی و بزمی است که در دوران جنبش مشروطیت بر اساس سنتهای هنر مردمی و دینی و با اثر پذیری از نقاشی طبیعت گرایانه مرسوم آن زمان ، به دست هنرمندانی مکتب ندیده پدیدار شد ، خاستگاه و زمینه ساز این هنر نقاشی ، سنت کهن قصه خوانی و مرثیه سرائی و تعزیه خوانی در ایران بوده است و پیشینه اش به قرنها پیش از پدید آمدن قهوه خانه می رسد .

عباس بلوکی فر ( ۱۳۰۳، تفرش- ۱۳۸۸) نقاش قهوه خانه ای ایرانی و از صاحب نظران این هنر بود. وی از نوجوانی به نقاشی قهوه خانه ای روی آورد و آنرا به کمال رساند .وی تابلوهایش را با اشعاری از خود زینت می داد و سبب قدرت قلم و توانایی به کارگیری رنگ در پرده هایش مورد تحسین بود.

مضمون نقاشی های این نقاش بیشتر برگزیده از حماسه های مذهبی است .قلم او، شیوه هنری و ریزه کاریهای ویژه دو استادش ، قوللر و مدبر را می نماید . در ساخت و پرداخت و ترکیب بندی و آمیزه رنگها ، از هر دو استاد مایه هایی گرفته است.

توتالیترهای قرن بیستم در لباس

لباسهایی که با تا کردن پارچه تولید شده اند در مجموعه زمستانه امسال برند اوکراینی DZHUS نماینده زیبایی شناسی توتالیتریالیسم در قرن بیستم است .ایرنا دژوس ، بنیانگذار این خانه مد ، مجموعه توتالیتری خود برای زمستان ۲۰۱۵ را از حکومت های سیاسی توتالیتر در آلمان ، ایتالیا و شوروی در فاصله جنگ های جهانی اول و دوم الهام گرفته است.

در این دوران حکومتهای خودکامه این کشورهاتلاش می کردند تمامی جوانب زندگی اجتماعی را کنترل کرده و مانع از نمود هویت های فردی شوند مجموعه دژوس نیز با استفاده از صفحه های بزرگ پارچه های خاکستری و سیاه و با موادی که در دوران حکومت های گفته شده بیشترین کاربرد را داشته است ، طراحی شده اند .این مواد معمولا پارچه های پشمی دست دوز و کوبیده و یا کتان های سنگین بودند که برای تولید لباس های کار کارگران استفاده می شد.

نیم رخ صاف و سرشانه های زاویه دار تقلیدی است از ساختمانهای یادبودی که در آن دوران و توسط رهبران آن حکومت ها ایجاد می شد ، در حالی که پارچه های خاکستری این لباس ها نمادی از بتن های بکار رفته در ساخت این سازه ها در آن دوران است.

دژوس درباره این مجموعه می گوید : " روح خشن صنعتی سازی تمامی لحظات ناب و الهام بخش زندگی را در خود می بلعد . ایدئولوژی خودکامه ، تصویری بسیار یکپارچه و خام را از طبقه کارگر نشان می دهد ." 

برخی از لباسهای این مجموعه بیشتر به زره و لباس رزم شبیه هستند ، در حالی که تعدادی دیگر از طراحی ها نیز ردای مخصوص مراسم مذهبی می مانند.از صفحه های مشکی برای طراحی کلاه های نوک تیز استفاده شده است.که تعدادی از آنها نیز با استفاده از بند هایی به زیر چانه فرد متصل می شوند .بخش های تا شده پارچه نیز زاویه های تندی را روی یکی از شانه هاایجاد کرده و تا پشت لباس های بالای زانو ، ادامه پیدا می کنند .چروک های قسمت جلایی در یک لباس کوتاه نیز به سمت داخل جمع شده اند تا شبیه شعارهای معماری آن دوران باشند.

خود دژوس که مجموعه زمستان ۲۰۱۳ وی مملو از طراحی هایی با پارچه های طرح دار و سر و دست های تنگ بود ، درباره این نوع طراحی لباس ها می گوید :" چروک های هندسی تفسیری مبتنی بر معماری از طبقه گرایی و ساختمان گرایی رژیم های توتالیتر هستند." بصورت عامدانه قسمت یقه بدون دوخت رها شده است در حالی که برای برجسته کردن برخی از درزها از نوارهای مشکی کلفت استفاده شده است .طراح این مجموعه درباره آثار خود می گوید :" بخش های ویژه این طراحی ها مانند یقه های ناتمام و یا درزهای بر جسته شده و استفاده از نوارهای مشکی و کلفت نوعی تقویت ماهیت تکنولوژیکی این طراحی ها است ."

اولین طراح مد ایرانی- اروپایی

مد روز در سبک اروپایی اواخر دوره قاجار به ایران آمد در زمان سلطنت ناصرالدین شاه به واسطه نفوذ دخترش تاج السلطنه که تحصیل کرده بود و از آزادی زنان ایرانی پشتیبانی می کرد، این مساله تسهیل شد.به طوری که می توان تاج السلطنه را اولین طراح مد لباسهای ایرانی - اروپایی دانست.او در خاطراتش از لباسهایی سخن به میان آورد ، در سبک و رنگهای روشن تجلی اروپاییها بود.همچنین حدود سال ۱۹۰۰ با لباس اروپایی تنگ چسبان پارچه ای و گیسوان پوشانده نشده اش مدل نقاشی شد .

کفش های نوک تیز مربوط به دوره گوتیک

در دوران گوتیک، کفشهای نوک تیز بسیار متداول بود .این کفش متعلق به قرن پانزدهم است. و احتمالا توسط یک سرباز پوشیده می شد .( آلمان دهه ۱۴۵۰)

نقاشیهای وینسلو هومر

لباسهای ایرانی در چندین دوره، ( صفویه، ساسانیان، تیموری، زندیه و ماد.)