مکتب امپرسیونیست

بر دروازه ی ابدیت نقاشی رنگ روغنی از ونسان ون گوگ است که در سال ۱۸۹۰ کشیده شده است. ون گوگ این نقاشی را زمانی که در جنوب فرانسه بسر می برد و حدود دو ماه پیش از در گذشتش کشید .این نقاشی پیر مردی را نشان می دهد که بر روی صندلی نشسته است ، بازوانش را بر روی دو زانوی خود قرار داده و صورتش را در میان دستانش پنهان کرده است .

ون گوگ در دهه ی ۱۸۸۰ میلادی و پیش از کشیدن نقاشی اصلی چندین کار مشابه بصورت چاپ سنگی خلق کرده بود. این کارها امروزه در مجموعه ها و موزه های گوناگونی نگهداری می شوند . یک تابلو از این مجموعه نیز در موزه هنر های معاصر تهران نگهداری می شود که زیر آن با " ونسان" امضا شده و در گوشه ی سمت چپ پایین آن عبارت " بر دروازه ی ابدیت" با جوهر مشکی نوشته شده است.

کیاروسکورو( chiaroscuro) , تکنیک عکاسی و استایل است

کیاروسکورو یک تکنیک عکاسی و استایل است که خیلی اوقات به آن " نور خیلی کم-extreme low key "  نیز گفته می شود . در حالیکه لفظ کیاروسکورو از دوره رنسانس سرچشمه می گیرد و اغلب به نقاشی و ترسیم مربوط می شود ، که به دنیای عکاسی نیز ورود پیدا کرده و می توان به سادگی آن را تضاد یا کنتراست های شدید بین قسمت های تیره و روشن یک عکس معنی کرد.

مسیح زرد ، اثر پل گوگن ، رنگ روغن روی بوم ، سبک کلویزونیسم یا مجزاگری ( ۱۸۸۹)

کلویزونیسم ( cloisonnisme)یکی از سبکهای نقاشی امپرسیونیسم است که در آن اشکال تخت نشان داده می شوند و به وسیله ی خطوط محیطی تیره از یکدیگر جدا می شوند .این واژه توسط منتقدی به نام ادوارد دوژاردین در مورد نقاشی های گروه هنرمندان مستقل در مارس ۱۸۸۸ مطرح شد. پل گوگن ، پل سروز ، لوئیس انکتن و امیل برنار از نقاشان این سبک بودند .بیشتر هنرمندان کلویزونیسم همچنین در جنبش ترکیب گری که رابطه نزدیکی با این سبک داشت فعال بودند .

کتاب تاریخ هنر ایران ، آریاییها و مادها ، دکتر اردشیر خدادایان

دریافت
عنوان: کتاب تاریخ ایران باستان ، آریاییها و ماده ، دکتر اردشیر خدادادیان
حجم: 8.19 مگابایت

مجموعه آثار نقاشی دیه گو ولاسکوئز (Diego velàzquez 1599- 1660)

دریافت
مدت زمان: 3 دقیقه 24 ثانیه 

تکنیکهای نقاشی، رنگ روغن

این تکنیک نیاز به قلم موهای تخت دارد و معمولا روی بوم صورت می گیرد .البته در مواردی روی کاغذ ، مقوا، چوب و ..... نیز به کار می رود .در هر صورت باید پیش از آغاز بکار زمینه سازی آن انجام شود .رنگهای روغنی معمولا به صورت تیوپی یا لوله ای هستند . لوله رنگ در دهه ی ۱۸۶۰ به طور وسیع در دسترس نقاشان قرار گرفت .این تکنیک از پر استفاده ترین تکنیکهاست .در این روش نقاش این امکان را دارد که با روی هم زدن ضربه های قلم مو رنگ ها را تغییر دهد .تکنیک رنگ روغن از سده شانزدهم به بعد محبوبیت زیادی یافته است .در این روش دیر خشک شدن رنگ ها این امکان را فراهم می کند تا رنگ ها را در هم بتوان محو کرد.

پس از پایان کار می توان لایه ی نازکی ورنی روی کار کشید .به این ترتیب هم اثر از نفوذ گرد و غبار محافظت می شود و هم درخشندگی آن حفظ می شود .البته این مرحله باید بعد از گذشت زمانی از اتمام کار صورت گیرد تا لایه های زیرین تابلو کاملا خشک شده باشد .

جورجو موراندی ( Giorgo Morandi), نقاش

جورجو نقاش ایتالیایی بود که نقاشی هایش از " طبیعت بی جان" مشهور است .موراندی در ۲۰ ژوئن ۱۸۹۰ در بولونیا در ایتالیا به دنیا آمد .تحصیلاتش را از سال ۱۹۰۷ در آکادمی هنر های زیبای فلورانس آغاز کرد . نقاشی های ابتدائی او نشانه هایی از کارهای پل سزان و سبک کوبیسم داشت. در سال ۱۹۱۴ گرایش مختصری به سبک فوتوریسم پیدا کرد .در همان سال معلم نقاشی دبستانی در بولونیا شد و تا سال ۱۹۲۹ در این شغل باقی ماند .در سال ۱۹۱۵ به ارتش پیوست اما به خاطر از کار افتادگی مرخص شد .طی سالهای جنگ جهانی دوم عناصر تدکیب بندی نقاشیهای او از طبیعت بی جان ساده تر و فرم آنها خالص تر شد که نشان دهنده ی علاقه او به پل سزان و Douanier Rousseau است.از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۶ در آکادمی هنرهای زیبای فلورانس سیاه قلم تدریس می کرد . در سال ۱۹۴۸ جایزه اول نقاشی بی ینال ونیز را گرفت .اولین بار در سال ۱۹۵۶ به پاریس رفت و در سال ۱۹۵۷ جایزه بزرگ بی ینال سائو پائلو را گرفت .موزه ای ویژه نمایش آثار موراندی و آتلیه باز سازی شده او ، در بولونیا است .جورجو موراندی نقاش ایتالیایی برای آن که با جدیت تمام به مسائل اصلی هنر خودش بپردازد ، هر پیوندی را با جنبش های مد روز گسیخت .او دوست داشت اشیای ساده ای مانند گلدان ها و ظروفی را که در آتلیه اش داشت ، نقاشی یا حکاکی کند و آنها را از زوایای گوناگون و در نورهای مختلف باز نمایاند . او این کار را با چنان دقت و حساسیتی می کرد که آهسته آهسته ولی مطمئن ، حس احترام همکاران هنرمند ، منتقدان و هنر دوستان را به خاطر کمال جویی مخلصانه اش جلب کرد .دلیلی ندارد فکر کنیم موراندی تنها هنرمند این قرن بوده که بی اعتنا به " ایسم" هایی که با سرو صداهایی در پی جلب توجه بوده اند ، خود را وقف مسائل مطرح شده خودش کرده است . ولی چندان هم جای تعجب نیست که بعضی هنرمندان معاصر ما دچار این وسوسه شده باشند که از یک مد تازه پیروی کنند ، یا به بیان بهتر ، آن را به راه اندازند .

موراندی یکی از موثرترین عکاسان ایتالیایی زمان خود بود .فدریکو فلینی در فیلم زندگی شیرین با نشان دادن نقاشی های او به وی ادای احترام کرده است.موراندی در ۱۸ ژوئن ۱۹۶۴ در بولونیای ایتالیا در گذشت.

هنرمند natalya selivanova

 نقاشیهای بی نظیر رنگ روغن وی که با استفاده از طبیعت بیجان و فرشها و پارچه های سنتی است.بسیار مورد توجه قرار گرفته است ، وی هنرمندی اهل روسیه می باشد که به احیای سنن قدیم علاقه مند است‌.

مکتب اکسپرسیونیسم ، ادوارد مونش، نام اثر جیغ

نوشته خود ادوارد مونش در مورد این اثر : من و دوستانم یک روز عصر در حال قدم زدن در یک جاده بودیم ؛ ناگهان آسمان همانند خون سرخ شد. من ایستادم و در حالی که به شدت خسته بودم به سمت نرده ها خم شدم .زبانه های آتش و خون سطح آبی آبدره را در بر گرفت .دوستانم به قدم زنی ادامه دادند و من از آنها عقب افتادم ، در حالی که از ترس می لرزیدم .در این لحظه من صدای جیغ بی کران طبیعت را شنیدم ، مونک از افسردگی شدید رنج می برد و در آخر نیز خودکشی کرد .

پرفورمنس آرت ( هنر اجرا)

پرفورمنس آرت ..هنر اجرا یا هنر نمایش گون : 

هنری است مرتبط با رشته های هنری که برای بینندگان اجرا می شود .این اجرا می تواند از پیش نوشته شده یا فی البداهه ، تصادفی یا کاملا ً هماهنگ شده باشد ؛ ذاتی و خود جوش و یا دقیق از پیش طراحی شده ، همراه با شرکت بینندگان و یا بدون حضور آنها باشد .همچنین اجرا می تواند به صورت زنده و یا از طریق رسانه به نمایش در آید .در واقع می تواند هر واقعیتی را که دارای چهار عنصر پایه ای :زمان ، مکان ، بدن اجرا کننده و یا حضور رسانه ای آن و رابطه میان اجرا کننده و بیننده است ، شامل شود . این هنر می تواند هر جایی اجرا شود ، در هر محل یا با هر تنظیمات و هر مدت زمانی .

حرکات و اعمال یک شخص و یا یک گروه در یک جای خاص و زمان خاص کار را شکل می دهند .

این هنر در دهه ی شصت میلادی از دل هنرهای تجسمی بیرون آمد .

هنر اجرا گونه ای هنر است که عناصر تئاتر ، موسیقی و هنرهای تجسمی را با هم ترکیب می کند .هنر اجرا با رخداد، مرتبط است و اغلب به صورت مترادف با یکدیگر به کار میروند .ولی هنر اجرا معمولا ً برنامه ریزی دقیق تری دارد و عموماً تماشاگران را در اجرا دخالت نمی دهد .

هنر اجرا هنر زنده نیز نامیده می شود و اغلب دارای محتوای سیاسی ، اجتماعی و فلسفی است و با هنر مفهومی پیوند نزدیک دارد .