نمونه نقاشی های آبرنگ john salminen

تکنیکهای نقاشی ، آبرنگ

در تکنیک آبرنگ با رقیق کردن رنگماده می توان سایه روشن های زیبایی ایجاد کرد و با ایجاد لایه های نازک درخشندگی را نشان داد.در این تکنیک زمینه ی نقاشی اهمیت زیادی دارد .از نمونه های کار آبرنگ در دوران های گذشته ، نقاشی های روی ابریشم در خاور دور است.کاربرد کامل تر آبرنگ در انگلستان بخصوص قرن هیجدهم متداول شد. در این روش گاه خطوط اصلی طراح با مداد یا قلم و مرکب مشخص می شود و بعد به وسیله آبرنگ تکمیل می گردد و گاه از ابتدا با قلم مو و آبرنگ کار شروع می شود .در این شیوه ، کیفیاتی از مناظر و موضوعات را می توان به وجود آورد که با تکنیکهای دیگر امکان پذیر نمی باشد .آبرنگ ها به صورتی تیوپی یا قرص وجود دارند .در این روش از سفید استفاده نمی شود و سفیدی خود کاغذ به کار برده می شود.

شروع کلاسهای تخصصی کنکور هنر ( درک عمومی هنر ، خلاقیت تصویری )

شروع کلاسهای تخصصی کنکور هنر (درک عمومی هنر ، خلاقیت تصویری) از هفته سوم مهر ماه در شیراز جهت هماهنگی با شماره ۰۹۱۷۰۵۲۲۱۹۲ تماس حاصل فرمائید .

مسیح زرد ، اثر پل گوگن ، رنگ روغن روی بوم ، سبک کلویزونیسم یا مجزاگری ( ۱۸۸۹)

کلویزونیسم ( cloisonnisme)یکی از سبکهای نقاشی امپرسیونیسم است که در آن اشکال تخت نشان داده می شوند و به وسیله ی خطوط محیطی تیره از یکدیگر جدا می شوند .این واژه توسط منتقدی به نام ادوارد دوژاردین در مورد نقاشی های گروه هنرمندان مستقل در مارس ۱۸۸۸ مطرح شد. پل گوگن ، پل سروز ، لوئیس انکتن و امیل برنار از نقاشان این سبک بودند .بیشتر هنرمندان کلویزونیسم همچنین در جنبش ترکیب گری که رابطه نزدیکی با این سبک داشت فعال بودند .

صورتک" بوله" ( Baule)

نوعی از ماسک آفریقایی است که با عنوان ماسک " گولی" نیز شناخته می شود .این ماسک برای رقص های قبیله ای در جشن های برداشت محصول استفاده می شود ، که به صورت دسته جمعی مراسم آیینی را برای احترام به شخصیتهای برجسته برگزار می کنند . چهره دایره ای این ماسک نشان دهنده ی چهره ی برگرفته شده از خدای خورشید که شاخ آن سمبلی از قدرت بی نهایت بوفالو است.این ماسک از چوب ساخته می شود که دو سوراخ به عنوان چشم در آن ایجاد می شود مردم " بوله" که کشاورز هستند در شرق ساحل عاج زندگی می کنند آن ها بخشی از مردم " آکان" هستند .که بخش بزرگ نژادی غرب آفریقا را تشکیل می دهند .که مابین ساحل عاج و غنا ساکن هستند.

شروع کلاس کنکور هنر ، دروس تخصصی درک عمومی هنر ، خلاقیت تصویری از هفته سوم مهر ماه.

شروع دروس تخصصی کلاس کنکور هنر از هفته سوم مهر ماه در شیراز ، دروس درک عمومی هنر خلاقیت تصویری 

مدرس جوکار - شماره جهت هماهنگی ۰۹۱۷۰۵۲۲۱۹۲

اولین چرخ خیاطی چه زمانی به ایران آورده شد ؟

اولین چرخ خیاطی که به ایران آورده شد در دوره قاجار توسط مظفرالدین شاه از فرنگ آورده شد.

شغل خیاطی از پیشه های قدیمی در تهران و روزگار قاجار بود که تعداد بسیاری از افراد به این پیشه روی آورده بودند. خیاط به کسانی گفته می شد که در کار دوخت و دوز البسه  زنانه و مردانه دست داشتند و در دارالخلافه به سه صورت انجام می شد : 

۱- دوزندگان رسمی که دکان و تشکیلاتی داشتند و لباس ها را طبق الگو می دوختند و مشتریان آن اعیان ، اشراف ، رجال، پسر حاجی ها و فکلی نماها بودند . 

۲) خیاطان بازاری که محل شان در بازار دوخته فروشی ها ( سرای امیر) بود که البسه بازی تهیه می کردند و در اختیار مردم می گذاشتند. این لباس ها به نسبت ارزان تر بود و هر کسی به بازار می رفت ، هر لباسی را که اندازه اش بود با قیمت نا چیزی می خرید .

۳) زن های خانه دار که خیاطی بلد بودند و برای اهل خانه خود لباس می دوختند ، اضافه وقتشان را به دوختن لباسهای اشخاص غریبه اختصاص می دادند .در هر صورت خیاطی ، کاری سخت به شمار می آمد که در قبال کار زیاد ، دستمزد اندکی دریافت می شد و در آن ایام کمتر خیاطی را می شد پیدا کرد که دارای قیافه ای بشاش باشد .چه کسی که با چرخ کار می کرد و چه آنکه چرخی نداشت .

خیاطان به تلافی اجرت کم شان ، حیله های مختلفی را به کار می بردند از آن جمله که عده ای از آنها ابتدا پارچه مشتری را قیچی می زدند و آن هنگام هر چقدر که زورشان می رسید اجرتش را دریافت می کردند و مشتری را گیر می انداختند و یکی دیگر آنکه از مشتری پارچه زیادی مانند یک توپ پارچه می خواستند که با این کار از پارچه های مردم سرقت می کردند . گر چه اولین چرخ خیاطی در ایران توسط مظفرالدین شاه از سفر فرنگ آورده شد اما سالها طول کشید تا این اختراع جدید جای دوخت و دوز به روش سنتی را گرفت و فراگیر شد .

" بارتلمی تیمونیه" فرانسوی را اولین کسی می دانند که در سال 1830 چرخ خیاطی را اختراع کرد. در آن زمان دوزندگان هموطن او که خیال می کردند با این اختراع جدید کار و کاسبی آنها کساد خواهد شد شبانه به خانه او ریخته و اختراع او را آتش زدند .اما ایده ساخت ماشین دوزندگی چیزی نبود که از ذهن ها برود .

سالها بعد در 1845 میلادی بار دیگر ماشین های دوخت و دوز این بار در آمریکا توسط دو مخترع با نام " آیزاک سینگر" و " الیاس هاو " که هر یک مدعی بود زودتر به این اختراع رسیده است به ثبت رسید ؛ این بار چرخ خیاطی که شبیه مدل های امروزی بود به سرعت همه گیر و در همه جای جهان به کار گرفته شد.

با این حال ورود چرخ خیاطی به ایران که سرعت و کیفیت کار خیاطی را چند برابر می کرد تا زمان مظفرالدین شاه و سفر او به فرنگ صورت نگرفت ؛ حتی پس از اینکه شاه این اختراع فرنگی را به همراه یک خیاط قفقازی به تهران اورد تا لباس درباریان توسط آن دوخته شود هم مردم با این باور که پارچه با چرخ خیاطی جویده می شود و دوام آن کم می شود ، چندان استقبالی از آن نکردند اما سهولت و سرعت باعث شد چرخ خیاطی جای خود را در زندگی ایرانی باز کند تا آنجا که به یکی از وسایل منزل و اقلام جهیزیه دختران دم بخت تبدیل شد . تهرانی ها در ابتدا نسبت به این ابزار فرنگی روی خوش نشان ندادند چرا که بر این باور بودند این وسیله ساخت فرنگستان است و دوختن لباس با آن جایز نیست و پارچه نجس می شود و اینکه دندانه های چرخ خیاطی باعث جویده و بی دوام شدن پارچه می شود .

چرخ خیاطی های گلدفینگر شامل دو دسته بودند .نخست مشتریانی که باهوش بوده و به راحتی کار با چرخ را یاد می گرفتند و مشتاقانه چرخ خیاطی را می خریدند و عده ای نیز افراد بی استعداد و بی حوصله ای بودند که نیمه کاره آموزش را رها می کردند و سراغ همان نخ و سوزن می رفتند . بعد از گذشت چند سال، به تدریج چرخ خیاطی توانست در میان وسائل منزل جای خود را پیدا کند و زن ها به دلیل خودنمایی و چشم و هم چشمی از عمده ترین خریداران این وسیله بودند که کنار اتاق مهمانخانه چرخ را روی میزی قرار می دادند و رویش را با رو چرخی می پوشاندند و به دیگران فخر می فروختند .

بعد از مدتی نیز از وسایل پر اسم و آوازه جهزیه دختران شد تا آنجا که برای فرستادن جهیزیه به خانه شوهر ، چرخ خیاطی در طبقه دوم و پشت سر آیینه و چراغ قرار می گرفت .دسته دوم خریداران این ابزار فرنگی ، مردان خیاط بودند .اما در اوایل کارشان مشتریان برای لباسهای دوخته شده با چرخ ، نسبت به لباسهایی که با نخ و سوزن دوخته می شد مزد کمتری می پرداختند چرا که اعتقادشان بر این بود که دوختن لباس با چرخ نصف روز تمام می شود و در نتیجه خیاط باید پول کمتری دریافت کند.

۹ کتابی که برای ورود به صنعت مد باید خواند

برای آغاز کار حرفه ای در صنعت مد ، بهتر است از تجربیات و نظرات کارشناسان این عرصه استفاده کرد.

دانلود کتاب طراحی لباس

مد یکی از پر طرفدارترین و دشوارترین صنایع برای کار کردن است ، از طراحی گرفته تا ویرایش ، روابط عمومی و فراتر از آن .اما قبل از اینکه وارد این کار شوید بهتر است فوت و فن های کار را از کارشناسان آن یاد بگیرید .در اینجا ۹ کتاب که شما را برای ورود به دنیای مد مطلع و آماده می کند معرفی شده است.

۱ ) نشان خود را به جا گذار

                                                            Leave your mark - aliza licht

آلیزا لیخت زن پشت پرده اکانت معروف توییتر DKNYPRgirl و مدیر ارتباطات مد جهانی دونا کاران ، طراح مد آمریکایی ، در مورد ابتدای فعالیت خود در صنعت مد می گوید و راهنمایی هایی در مورد اینکه چگونه با ساختن برند شخصی ، نام خود را از دیگران جدا کنید ارائه می دهد.

۲) اگر باید گریه کنی برو بیرون 

                                   If you have to cry go outside - kelly cutrone

کلی کوترون ، نویسنده و روزنامه نگار مد، در مورد تجربه خود در صنعت مد می نویسد .کوترون فراز و نشیب های کار کردن در دنیای مد را زیر ذره بین برده و در مورد کارهایی که باید انجام دهید تا در این صنعت باقی بمانید مشاوره هایی ارائه می دهد.

۳) وبلاگ نویسی ، مسیر تو برای ردیف اول شوی لباس 

           Fashion 2.0: biogging your way to the front row- yuli ziv

چه کسی می گوید وبلاگ نویسی نمی تواند یک شغل باشد ؟ یولی زیو وبلاگ نویس بنیانگذار سبک پیوستگی ، در کتاب خود در مورد اینکه چگونه می توان یک وبلاگ موفق مد را ایجاد و حفظ کرد ، نوشته است.

۴) دی، وی 

                                                                           D.V.- diana vreeland

دیانا ریلند سر دبیر سابق سایت بازار ، در مورد زندگی خود و اینکه چگونه عشق او به مد ، این صنعت را برای پنجاه سال تحت تاثیر قرار داد، نوشته است.

۵) دختر رئیس

                                                                Girlboss- sophia amoruso

سوفیا آموروسو در کتاب خود در مورد معنی یک دختر رئیس واقعی و اینکه چگونه در حالی که با خود صادق می مانید ، می توانید موفق باشید ، نوشته است.

۶) پایان فشن : چگونه بازاریابی تجارت پوشاک را برای همیشه تغییر داد

The end of fashion: how marketing changed the clithing business forever teri agins

تری آگینز خبر نگار وال استریپ ژورنال به کنکاش در کسب و کار پشت صنعت مد پرداخته و می گوید که چگونه طراحان در میان حجم ارتباط با تولید ، خرده فروشی ، صدور مجوز و تامین مالی قرار گرفته اند .

۷) راهنمای نجات طراح لباس : تجارت مد خود را راه اندازی و اداره کن 

The fashion designer survival guide: start and run your own fashion business- mary gehlhar

این کتاب برای هر کسی که علاقه به طراحی داشته باشد مفید است .با مقدمه ای از طراح مد ، دایان فون فورستنبرگ ، نویسنده یک راهنمای پیچیده در مورد چگونگی تبدیل شدن به طراح بزرگ آینده ارائه می دهد.

۸) نفوذ

                                         Influence - mary-kate and ashley olsen

از هنر پیشه های زن تا طراحان مد ، مری کیت و اشلی اولسن چشم انداز خود از صنعت مد و کسانی که آنها را تحت تاثیر قرار داده اند ، ارائه می دهند .این کتاب شامل مصاحبه با بزرگان صنعت مد مانند کارل لاگرفلد ، دایان فون فورستنبرگ و جان گالیانو است.

۹) کتاب فشن 

                                      The fashion book - the editors of phaidon

این کتاب را می توان دایره المعارف نهایی مد دانست .سر دبیران انتشارات فیدن ، یک راهنمای مصور کامل از همه جزئیات دنیای مد ، از مدل ها گرفته تا طراحان را ارائه کرده اند .این کتاب یک مرجع کامل برای همه علاقه مندان دنیای مد است.

طرح گلبرگ کریستین دیور" New look"

 در تاریخ فشن فوریه 1947 نقطه عطفی به حساب می آید .دو سال که جنگ جهانی دوم پایان یافته بود .تاثیری که جنگ روی ظاهر افراد داشت ظاهری نرینه و سرد بود .استفاده کم از پارچه ، رنگهای خاکستری که هر لحظه یونیفرم نظامیان را تداعی می کرد.لباس های زنان عاری از هر گونه عنصر زنانه بود. دامن های بلند و تخت ، بالا پوش های محافظه کارانه 

بنابراین زنان نیاز شدید به تغییر ظاهرشان داشتند .کریستین دیور به خوبی این را درک کرد.بنابراین با ارائه " طرح گلبرگ" پایانی جسورانه بر این ظاهر قدیمی گذاشت و بدین ترتیب هوای تازه ای را به دنیای فشن بی رمق آن روزها بخشید .به همین دلیل بعدها نام مجموعه اش به " New look"  معروف شد .

اولین " New look"  معروفترین کالکشن دیور بود.لباسهای این مجموعه: دارای کرست و دامن های بزرگ که کمر باریکی داشتند بود ( که این باعث می شد مانند گلبرگ دیده شوند ) دامن ها از آنچه در آن سالها متداول بود بلندتر و پلیسه بودند و با کلاهی در گوشه سر بعضا با گردنبندی که سفت بسته می شد همراه بود.دیور همان گونه که خود می گوید لباس هایش را بر اساس قوص های اندام زنانه بنا ‌کرد ." New look" بر خلاف لباس های دهه های پیشین در مصرف پارچه صرفه جویی نمی کرد و عناصر زنانه را به نحوی استادانه و فرانسوی بارزتر نشان می داد.

این مجموعه از روی گل رز که گل مورد علاقه دیور بود الهام گرفته شده بود .این نوع لباس خیلی زود عالم گیر شد و مشاهیر زیادی لباسهای دست دوز دیور را با افتخار بر تن کردند .

در ادامه چند نمونه از این کار را می بینیم.

.

کفش chopine

کفش chopine متعلق به زنان طبقه مرفه جامعه در ایتالیا و اسپانیا در قرن شانزدهم است. در ایتالیا این چوپاین هااز چوب تهیه می شد و در زیر لباسهای بلند زنان از نظرها پنهان می ماند ، در حالیکه در اسپانیا این کفش ها را از چوب پنبه تهیه می کردند و آنرا تزئین می کردند و کاملا به چشم می آمد و زیر لباس پنهان نبود .(ایتالیا قرن شانزدهم )کفش دوم صندل های حمام ترکی به نام نعلین است که در تمام دوران عثمانی توسط زنان در حمام های عمومی پوشیده می شد .کف کفش از سطح زمین فاصله دارد تا با سطح گرم حمام تماس نداشته باشد .( ترکیه دوران عثمانی قرن نوزدهم)