Shirazart.blog.ir
* نمایش خنده آور یا کمدی عبارتست از نمایش یک موضوع و حقیقت معمولی ، به منظور خنداندن تماشاچیان یا قارئین .در کمدی بر خلاف تراژدی ، تماشاچیان با بد بختی ها و جنایات خارق العاده و قهرمانهای بی نظیر سر و کار ندارد ؛ بلکه ، شواهد و ناظر جنبه های خنده آور و مضحک افراد معمولی می باشد .
Shirazart.blog.ir
محرم ، در نمایشنامه کلاسیک ، پیوسته بازیگری به نام" محرم،confident, confidant) دیده می شود ؛ که " قهرمان اصلی" و " قهرمانهای درجه دوم " اسرار و احساسات و نقشه های خود را با او در میان می گذارند ." محرم " شخصاً در نمایشنامه ، نقش مهمی عهده دار نیست ؛ ولی در تحول داستان تاثیر فراوانی دارد .علت وجود محرم در نمایشنامه های کلاسیک ، رعایت قوانین " وحدت سه گانه " و رعایت " اصل ادب " و احتراز از نمایش اعمال خشن و وحشیانه می باشد .
از آنجا که نمایشنامه ی " تراژدی " باید در "مکان واحدی " طی ۲۴ ساعت تمام شود ؛ شخص ثالثی که اسم او را " محرم" گذارده ایم ؛ وقایعی را که در خارج رخ داده و در تحول داستان تاثیر مستقیم دارد ؛ نقل می کند و بدین ترتیب تماشاچی را از حوادثی که در پشت پرده اتفاق افتاده مطلع می سازد .دومین دلیل وجود " محرم" در نمایشنامه های کلاسیک رعایت اصل ادب یا " Decency و Bienséance "می باشد.تماشاچی هیچوقت نباید ناظر اعمال وحشیانه و حیوانی از قبیل : خودکشی ، دوئل ، کشت و کشتار و غیره باشد و از آنجا که این اعمال ضمناً برای تحول و نتیجه نهایی داستان لازم و ضروری است ؛ " محرم" که شاهد و ناظر اعمال فوق الذکر بوده است ؛ تماشاچیان و قهرمان اصلی را در جریان آنها می گذارد ؛ به عبارت دیگر ، " محرم " چشم و دهان سومی است ؛ که نمایشنامه نویسهای کلاسیک ، برای رعایت اصول وحدت سه گانه و اصل ادب بوجود آورده اند .در کمدی از آنجا که " رعایت اصل ادب " با روح کمدی مغایر و متفاوت است ؛ بوجود محرم احتیاجی نیست و نقش محرم را تا آنجا که مربوط به پیشرفت داستان و اطلاع از تصمیمات و احساسات بازیگران است ؛ نوکرها و پیشخدمت ها انجام می دهند. در نمایشنامه های " رماتیک" نیز " محرم " بکلی حذف شده و در عوض نویسندگان از سخنی که شخص در خلوت به خود می گوید یعنی " Monologue" استفاده می کند .
Shirazart.blog.ir
*تئوری تراژدی از نقطه نظر پیروان مکتب کلاسیک:
در خلق و ابداع تراژدی به ترتیب از : موضوع ، بازیگران ، محرم ، قوانین ، وحدت سه گانه ، آنتراکت دکور ، نتیجه اخلاقی سخن خواهیم گفت .
موضوع تراژدی ، به موجب یک قانون کلی تراژدی نویسهای کلاسیک غالباً موضوع نمایشنامه ی خود را ، از تاریخ یا اساطیر رم و یونان اقتباس می کنند و این اقتباس را ننگ و عار نمی دانند ؛ چه ، اطمینان دارند ؛ که موفقیت در تقلید از اساتید رم و یونان است .
به عقیده استادان فن " موضوع تراژدی " ممکن است " ساده " ( simple) یا " پیچیده " ( Complexe) باشد ." موضوع" وقتی ساده است ؛ که عمل تراژدی از ابتدای داستان تا نتیجه نهایی بدون حوادث و تغییرات مهم انجام گیرد .لازم به توضیح نیست ؛ که هر نویسنده ای نمی تواند با انتخاب موضوعهای ساده و پیش پا افتاده ، شاهکار و اثر بدیعی به وجود بیاورد ؛ چه ، در موضوعهای ساده یکی از اصول مهم تراژدی یعنی " انتریگ " =( دسیسه، فتنه) خود یه خود منتفی می گردد . بنابراین ، فقط " نبوغ" و " سبک" نگارش نویسنده و تجزیه و تحلیل روانی است ؛ که می تواند کماکان تماشاچیان را به داستان علاقه مند سازد .در میان نویسندگان مکتب " کلاسیک " فقط " ژان راسین " توانسته است ؛ با انتخاب موضوعهای ساده و بی اهمیت شاهکارهای جاودان و فنا ناپذیری بوجود آورد و امروزه ، اثر معروف او را موسوم به " برنیس Bérénice" مظهر موضوعهای ساده می دانند .موضوع وقتی " پیچیده " است ؛ که " انتریک" قوی باشد و از شروع تا پایان داستان ، حوادث مهمی اتفاق بیفتد و نویسنده با ایجاد روابط روحی و خویشاوندی مشکل و پیچیده و همچنین با خلق و ابداع حوادث عجیب و جالب ، تماشاچیان را مجذوب سازد .بر خلاف " راسین " که موفقیت و شهرت خود را مرهون " موضوعهای ساده " می باشد " پیر کرنی Pierre corneille" دو شاهکار بزرگ خود یعنی "Le cid" و " Horace" را با انتخاب موضوعهای بغرنج و پیچیده به وجود آورده است .
Shirazart.blog.ir
* * تعریف درام :
درام (Drame , Drama) عبارتست از : نمایش یک داستان واقعی یا " جعلی " به کمک چند نفر بازیگر ، که مطابق قوانین عالم واقع سخن گفته و عمل می کنند .
* تقسیم بندی درام : در نوع دراماتیک نمایش غم انگیز ( Tragédie, Tragedy) , نمایش خنده آور ( Comédie, Comedy) و درام ( Drame, Drama)را می توان تشخیص داد.
* قانون اصلی درام : قانون اصلی و اولیه ی نوع دراماتیک ، پیروی از عالم واقع است و به همین دلیل ، بازیگران باید پیوسته رفتار و کردار خود را با عالم واقع وفق دهند .اصل پیروی از عالم واقع ایجاب می کند ؛ که شاعر حتی در موضوعهای خیالی و واهی نیز ، حدود اعتدال را رعایت نماید.